Hace algun tiempo, oi esta preciosa cancion y cada vez que la oigo todavia se me ponen los pelos de punta ufffff.
Emotivo homeaje a un fiel amigo, aun compañero
La cancion es de Txomin Artola
Txuriko
Euskera
Gu gazte giñadela txalupa guztiak
zakurtxo bat ohi zuten ontzi barrenean
begi erne, abilla, ez zen zaunkaria
ihes zihoan arraina harrapatzailea
Seme esango dizut nola gertatzen zen
punttutako arraia, suelto batzuetan
legatza ospa, ihes, txakurra jauzten zen
ta bet-betan arraia hartzen zuen hortzetan.
Lana horren saria txakurraren partia;
deitzen genuen guziok, ongi merezia
maitea-maitea zen txakur ehiztaria
txalupa betetzen zuen anima gabeak.
Unea etorri da zuri kontatzeko
zer nolako txakurra zen gure Txuriko
uhin izugarriak ez zuen izutuko
arraia utzi baino, lehenago itoko.
Goiz itsusi batean ez naiz ez ahaztuko
bere lana beteaz jauzi zen Txuriko
baga haundi artean, ehiza ez utziko
legatz haundi batekin ito zen betiko.
Traduccion Castellano
Cuando nosotros eramos jovenes
todas las chalupas tenian un perro a bordo
de buenos reflejos, habil, no era muy ladrador
y capturaba a los peces que intentaban escapar.
Hijo, te diré como ocurria,
el pez atrapado, suelto algunas veces,
la merluza se escapaba, y el perro iba tras el,
y cogia entre sus dientes al pez.
El premio de su trabajo,
lo llamabamos todos la parte del perro, bien merecida,
era muy querido el perro cazador,
llenaba la chalupa el desalmado.
Ha llegado la hora de contarte
como era nuestro perro Txuriko
las enormes olas no lo asustaban
antes de dejar el pez, se ahogaria.
Una mañana fea, no me olvidare nunca,
cumpliendo con su trabajo salto Txuriko
entre grandes olas, no dejaba su presa,
con una gran merluza se ahogó para siempre.